ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สิญจ–, สิญจน์ '

    สิญจ–, สิญจน์  หมายถึง [สินจะ–, สิน] ก. รดนํ้า; รดนํ้ามนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สิต–

    [–ตะ–] ว. ขาว. (ป., ส.).

  • สิตางศุ์

    น. พระจันทร์. (ส.).

  • สิตะ

    ว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

  • สิตางศุ์

    ดู สิต–.

  • สิถิล

    ว. เบา, เสียงพยัญชนะบางประเภทที่เปล่งเสียงโดยไม่มีกลุ่มลมออกมาด้วย ในภาษาไทยได้แก่เสียง ป ต ก จ,(ไว) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเบาว่า พยัญชนะสิถิล ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๑ และ ๓ของวรรค. (ป.; ส. ศิถิล).

  • สิทธ–, สิทธ์

    [สิดทะ–, สิด] น. ผู้สําเร็จ, ฤษีผู้สําเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์.(ป., ส.).

  • สิทธ–, สิทธ์

    [สิดทะ–, สิด] น. ผู้สําเร็จ, ฤษีผู้สําเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์.(ป., ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒